ค้นหาคำตอบ...ธรรมชาติแห่งใหม่...บ้านดงช้างแก้ว - บ้านเหล่าแสนตอง

• ....จากการหายไปจากการเดินป่าอย่างยาวนานแล้วกลับมาอีกครั้ง...ในขณะที่ อายุ 50 up....มันเป็นทริปที่ท้าทายมากๆ จากการที่เริ่มจากบ้านพี่แอนเอง....
  
  ลืมบอกไปค่ะ.....ทริปนี้เป็นทริปการเดินสำรวจพื้นที่ป่าชุมชน... เรามีเพื่อนร่วมเดินทางหลายคนค่ะ....มี อ.สมศักดิ์ นักอนุรักษ์ตัวจริงค่ะ  พี่เด่น น้องบอล สท.บ่อง ลุงครองเพื่อนต่างวัยพี่แอนค่ะเป็นคู่หูในการเดินทางทุกทริปเลยละ....การเดินทางมีทั้งลำบากและสบายๆ...รับผิดชอบเสบียงของใครของมัน น้ำใครหมดตัวใครตัวมัน ๕๕๕
• 
  
  เราเดินไปได้สักระยะหนึ่งประมาณ ๖-๗ กิโล ก็พากันพักทานข้าวกัน...แต่กว่าจะทานข้าวกันได้ หืดขึ้นคอเลยค่ะ เพราะไม่ได้เดินอย่างนี้มานาน กว่าจะถึงจุดนี้ได้ ต้องไต่ขึ้นเลยค่ะ ชันมากๆ  ประมาณ ๖๐ องศา ได้เลยค่ะ...ท้าทายความเก๋าของพี่แอนมากๆ อย่าบอกใครเลย ๕๕๕๕....ได้ซักพัก เราก็เดินทางต่อเลยค่ะ...ซึ่งพี่แอนก็ไม่เคยไปเลยนะ เป็นเขาที่อยู่หลังบ้านพี่แอนแท้ๆ หลังจากที่เราเดินไปได้สักพัก  แทบไม่อยากเชื่อสายตาเลย....เราพบหน้าผาที่ตั้งตระหง่านผนังเป็นสีส้ม มีรอยน้ำไหลจากซอกหินหรือช่อง(รู)่ของหน้าผาแห่งนี้.....เราโชคดีที่มีพี่เด่น กับ สท.บ่องร่วมเดินทางด้วย ทั้งสองคน จะรู้จักพื้นที่ป่าแห่งนี้ได้ดีมากเลยค่ะ ชาวบ้านหรือพรานป่ารุ่นเก่าๆ เรียกหน้าผาแห่งนี้ว่า "ผาแดง" ค่ะ สวยงามมากๆ เลยค่ะ....

• 
• บริเวณหน้าผาแดงมีลานกว้างๆ เหมาะสำหรับกางเต็นท์มากเลยค่ะเป็นลานที่ธรรมชาติสร้างมาเองนะค่ะ....แต่เราต้องเตรียมเสบียงมาเองนะ ถ้าใครนึกสนุกขึ้นมาอยากเดินป่าบ้าง...แต่ต้องมีผู้รู้ทางหรือคนในพื้นที่ด้วยนะค่ะ....เพื่อความปลอดภัยและไม่หลงทางค่ะ
• เราเดินมาอีกสักพักก็ถึงทางลงเขาลูกนี้แล้วค่ะ ตอนขึ้นเราขึ้นทางบ้านพี่แอน ตอนลงลงทางหมู่บ้าน บ้านเหล่าแสนตองค่ะ....ก่อนที่เราจะลงตรงนี้ เรามองลงมาเห็น หมู่บ้านข้างล่างสวยงามมาก คือบ้านเหล่าแสนตองกับบ้านทรายมูล 
• www.gogle.co.th
  
  

ไม่ได้หายไปไหนค่ะ....พี่แอนนะค่ะ...

สวัสดีค่ะ....เพื่อนสนิทมิตรสหาย...ไม่ได้เจอกันนานเหลือเกิน ๔ ปีกว่าๆ....ชาร์ตแบตเติมเต็มให้กับตัวเองซักหน่อยค่ะ....๔ ปีที่หายไปในขณะที่ชาร์ตแบต ก็ได้พบได้เจอะอะไรมากมายเหลือเกิน สุดที่จะบรรยาย...ส่วนใหญ่จะมาในรูปแบบของการทำงานค่ะ....ทำงานให้ชาติให้แผ่นดิน...มันอาจจะเครียดบ้าง...สุขบ้าง...มันก็ทำให้เราได้รู้ได้เห็นอะไรมากมาย....               การที่ได้เดินเข้าสู่ที่ไหนสักแห่ง....ในที่ๆเราไม่เคยไป ที่มันอยู่ใกล้ตัวเราที่เราคาดไม่ถึง...พี่แอน...ถือว่าการทำงานที่ผ่านมา...คือการค้นหาสถานท่ี ที่เราน่าจะอนุรักษ์ไว้ เก็บไว้ให้รุ่นลูกรุ่นหลานได้สานต่อ....และอยากให้ผู้คนได้ไปสัมผัสกับธรรมชาติ อันบริสุทธิ์ให้ได้เห็นและอนุรักษ์ไว้...นานเท่านานค่ะ....

 แอน